Przyznanie i wysokość świadczenia socjalnego uzależniona jest od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej, a w przypadku pomocy na cele mieszkaniowe, również od sytuacji mieszkaniowej.
Każdy rodzaj świadczenia z funduszu musi być poprzedzony wnioskiem osoby uprawnionej. Z wnioskiem o pomoc dla osoby uprawnionej, oprócz samej osoby zainteresowanej, może występować kierownik jednostki organizacyjnej, działające w uczelni związki zawodowe lub Zarząd Koła Emerytów i Rencistów.
Wnioski o przyznanie świadczenia na dany rok mogą być składane w Dziale Kadr najwcześniej po rozliczeniu przez osobę uprawnioną dochodu uzyskanego w roku poprzednim. Do wniosku o przyznanie pierwszego świadczenia w danym roku kalendarzowym należy załączyć dokumenty potwierdzające wysokość dochodu.
Wypłata świadczeń przyznanych na podstawie wniosków złożonych w terminie do 10-go dnia miesiąca kalendarzowego, jest dokonywana na koniec tego miesiąca wraz z poborami. Wypłata świadczeń przyznanych na podstawie wniosków złożonych po tym terminie, dokonywana jest w następnym miesiącu wraz z poborami.
Wypłata świadczeń na podstawie rachunków lub faktur wystawionych za okresy dłuższe niż 1 miesiąc, dokonywana jest z dołu, na koniec okresu, za który wystawiony jest rachunek lub faktura, nie częściej niż kwartalnie.
Wnioski o przyznanie świadczenia rozpatruje i opiniuje Komisja Socjalna, a zatwierdza Kanclerz.
Tryb odwołania
Osoba uprawniona, której odmówiono przyznania świadczenia z funduszu, może wystąpić do Prorektora ds. Personalnych i Organizacyjnych z odwołaniem o ponowne rozpatrzenie wniosku o przyznanie świadczenia. Odwołanie musi zawierać uzasadnienie. Warunkiem rozpatrzenia odwołania jest złożenie go w terminie 14 dni od otrzymania decyzji odmowy przyznania świadczenia. Rozpatrzenie odwołania następuje w ciągu 21 dni od jego złożenia, po uprzednim zaopiniowaniu przez Komisję Socjalną. Decyzja Prorektora ds. Personalnych i Organizacyjnych jest ostateczna.
Świadczenia socjalne finansowane z funduszu nie mają charakteru obligatoryjnego, co oznacza, że osoby uprawnione, które nie uzyskały tego świadczenia, gdy się o nie ubiegały lub nie wystąpiły z wnioskiem w wymaganym terminie, nie mogą domagać się jakiegokolwiek ekwiwalentu z tego tytułu.
Osoba uprawniona może być pozbawiona już przyznanego świadczenia socjalnego, jeżeli w ciągu kwartału od jego przyznania nie dopełni formalności związanych z jego objęciem lub ujawnione zostaną istotne przesłanki podważające zasadność przyznanego świadczenia i jego wymiar.
Wysokość świadczeń socjalnych dla uprawnionych osób, z uwzględnieniem kryterium dochodowego, ustala corocznie Komisja Socjalna, a zatwierdza Prorektor ds. Personalnych i Organizacyjnych w formie tabeli dofinansowania na dany rok kalendarzowy.
Sposób ustalenia dochodu osoby uprawnionej
Podstawę do obliczenia należnej kwoty świadczeń stanowi dochód przypadający na osobę w rodzinie, rozumiany jako zgłoszony do opodatkowania dochód, pomniejszony o odprowadzone obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne oraz o kwotę podatku należnego.
Do ustalenia dochodu, przypadającego na jednego członka rodziny uprawnionego, wlicza się: dochody pracownika osiągnięte w Uczelni i poza Uczelnią oraz dochody osiągnięte przez jego małżonka i dzieci (zarówno ze stosunku pracy jak i z innych tytułów). Do dochodu wlicza się również emerytury, renty oraz świadczenia alimentacyjne.
Dokumentem, potwierdzającym wysokość dochodu jest:
1) roczne zeznanie podatkowe za rok poprzedzający rok, w którym przyznawane jest świadczenie, potwierdzone przez urząd skarbowy, lub kserokopia rocznego zeznania podatkowego wysłanego drogą elektroniczną podpisanego przez pracownika, lub kserokopia rocznego zeznania podatkowego wysłanego za pośrednictwem poczty wraz z dowodem nadania,
2) zaświadczenie z zakładu ubezpieczeń społecznych, wyciąg z konta lub ostatni odcinek renty lub emerytury – w przypadku niepracujących emerytów i rencistów.
3) w przypadku gdy dokument określony w pkt. 1 nie umożliwia ustalenia dochodu, wymagane jest oświadczenie pracownika.
Dokument, potwierdzający wysokość dochodu, nie jest wymagany w przypadku osób, których dochody przekraczają najwyższy próg dochodowy, przewidziany w tabeli świadczeń ustalanej na dany rok.
W przypadku pogorszenia się sytuacji materialnej wnioskodawcy w momencie składania wniosku o świadczenie w stosunku do zeznania podatkowego, wnioskodawca zobowiązany jest złożyć dokument potwierdzający utratę dochodu oraz wysokość utraconego dochodu.
Wysokość świadczenia socjalnego dla osoby, która nie przedstawi informacji o dochodach, jest ustalona z założeniem, że dochody te mieszczą się w najwyższej grupie dochodowej przewidzianej w tabeli świadczeń ustalanej na dany rok. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, pracodawca może przyznać dzieciom takiej osoby zapomogi losowe oraz inne świadczenia.
Osoba, która złożyła nieprawdziwe oświadczenie o wysokości dochodu uprawniającego do świadczenia z funduszu, przedłożyła sfałszowany dokument, nie spłaca zaciągniętych zobowiązań lub wyłudziła świadczenie, traci prawo do korzystania ze świadczeń funduszu do momentu zwrotu pobranych świadczeń, z wyjątkiem zapomogi losowej.